In de zoektocht naar de meerwaarde van Humest heeft het praktijknetwerk “Humest”, samen met René Jochems van Groeibalans, gekeken naar de biologische samenstelling van Humest. 

Door de steeds lager wordende gebruiksnormen vertonen steeds meer gronden een verminderde natuurlijke weerstand. Deze verminderde natuurlijke weerstand uit zich in structuurbederf, stress, verhoogde ziektedruk en/of verminderde groei. De bodem is geen substraatteelt waarbij alleen water en voedingselementen worden verstrekt. De bodem zit vol micro-organismen die de bodem een natuurlijke weerstand geven. Deze micro-organismen worden gevoed met de organische stof in de bodem. Ook organische stof zorgt op zijn beurt voor o.a. het vasthouden van vocht en mineralen, betere structuur, etc. Voldoende aanvoer van organische stof is daarom ook noodzakelijk om de afbraak door micro-organismen op te vangen.

Van verschillende bodems van vrijloopstallen is een bioscan gemaakt. Een bioscan geeft inzicht in de hoeveelheid aanwezige micro-organismen en welke soorten aanwezig zijn. Dit kunnen zuurstofrijke organismen zijn, maar ook zuurstofarme organismen. Zo bevat gerijpte vaste mest veel micro-organismen, dit in tegenstelling tot de (zuurstofarme) drijfmest. Geen van de onderzochte Humest monsters bevatte zuurstofarme micro-organismen. De Humest die het langst in de stal was “gerijpt” bevatte de meeste micro-organismen en een goede spreiding over de verschillende soorten (bacteriën, schimmels, protazoa, etc).

Het luchtig houden van de stalbodem (het bewerken) bevordert de ontwikkeling van zuurstofrijke micro-organismen. Het narijpen van Humest op een hoop zorgt voor meer micro-organismen en een lagere C/N-verhouding. Naast een grote hoeveelheid organische stof kan Humest de bodem ook voorzien een voldoende gevarieerd aanbod micro-organismen.

In de 2e week van juni zijn een aantal melkveehouders op Walcheren de graslanden op een melkveebedrijf voor de 2e keer rondgegaan en zijn de beweidingsproblemen van dat moment besproken. Deze rondgang, Farmwalk genaamd, heeft als doel beweiding te stimuleren door onderling te zoeken naar oplossingen. Weiden is vakwerk en vraagt kennis en kunde van de melkveehouder. Onder leiding van weidecoach Bram den Hollander wordt er 5 keer per jaar een rondgang gehouden over de weilanden van één van de deelnemers. Tijdens de rondgang worden actuele onderwerpen besproken, zoals beweidingssystemen, grasgroei, voederwaarde, sturen op ureum, bemesting, bodemvruchtbaarheid, etc. Door te kijken, te voelen, te meten, te luisteren wordt veel kennis en ervaring opgedaan.

Het meest opmerkelijke tijdens de laatste rondgang was wel de zichtbare schade door berijding met een te hoge bandenspanning. Bij de bezochte melkveehouder was duidelijk schade zichtbaar aan het gras, als gevolg van het oogsten van de eerste snede onder natte omstandigheden. Twaalf dagen na het maaien hebben we een grasopbrengst gemeten van 500 kg ds per ha in de sporen en van 1200 kg ds/ha tussen de sporen. Een verschil van 700 kg ds per ha. Tussen de sporen was de grasgroei 100 kg ds per ha en in de sporen nog niet de helft. Hoe zal dit verschil zich verder ontwikkelen? Wordt het verschil groter of misschien niet? Duidelijk is wel dat een opbrengstverschil van 700 kg ds per ha per snede bij 5 sneden per jaar is dat al gauw 3000 kg ds per ha. Bij een prijsniveau van € 0,17 per kg ds betekent dat een opbrengstderving van circa € 510 per ha. Dat tijdens het oogsten de ondergrond nat is heb je als melkveehouder niet in de hand, maar informeer wel naar de bandenspanning van de oogstwerktuigen. Toch snel verdient.